تاریخچه لباس ورزشی

پروسه تولید و طراحی لباس های ورزشی از سال 1950میلادی آغاز شد . قبل از آن یک لباس ورزشی مترادف با یک لباس شیک ومرتب تلقی میشد. در این سال بود که رنگ سفید جایگاه خودش را در بین لباس های ورزشی پیدا کرد .

دهه ی بعدی یعنی 1960، زمانی بود که بسیاری از ورزش های جدید کم کم شناخته می‌شدند؛ مثل: موج سواری، اسکیت و تناسب اندام
در همین زمان نیز بود که پای الیاف مصنوعی به پروسه تولید لباس ورزشی راه پیدا کرد. لیکرا یکی از این مواد بود که با خاصیت ارتجاعی در بافت خود باعث میشد تا لباس ورزشکار هنگام تمرین، انعطاف و نرمی بیشتری داشته باشد.
دهه هفتاد میلادی عصر “ست های ورزشی” شد. این انتخاب سلیقه ای با یک تبلیغ ادیداس آغاز شد و کم کم جای خود را در بین مردم باز کرد. این ست ها از یک شلوار و یک سوویشرت، تشکیل می‌شدند که به راحتی قادر بودید قسمت بالاتنه را در صورت نیاز مثلا عرق کردن هنگام تمرین یا گرما هنگام پیاده روی از تن جدا کنید.
این ست های ورزشی از آزمون زمان سربلند بیرون آمدند و ظاهرا هیچگاه از مد نخواهند افتاد

دهه ی بعدی یعنی سالهای 1980 زمانی بود که رشته تناسب اندام در ایالات متحده آمریکا و قاره اروپا به شکوفایی خود رسید، و سلیقه مردم در انتخاب لباس ورزشی به سمتی رفت که دوست داشتند با لباس های رنگی و کمی زرق و برق دار که به چشم بیاید، به تمرین بپردازند. در شکوفایی چنین انتخاب نو ظهوری زنان ورزشکار نقش مهمی داشتند.

دهه 1990 میلادی یک شوک فرهنگی پدیدار شد. آداب پوشیدن لباس ورزشی هنوز به سلیقه دهه قبل مرتبط بود ولی از طرفی دیگر با ظهور فرهنگ موسیقایی هیپ-هاپ hip-hop پوشیدن لباس های گشادتر و آزاد و همچنین پوشیدن کفش ورزشی( به اصطلاح کتانی) در حال رواج بود.

لباس ورزشی بازیکنان تنیس؛ از زمین‌های بازی به ران‌وی‌ها و سپس به خیابان‌ها:

بازیکنان جنجال بر انگیز تنیس با نام‌های Jane Régny و Suzanne Lenglen از تنیسورهای برجسته پاریس در آن دوران بودند آن‌ها اولین کسانی بودند که لباس‌های مناسب برای فعالیت‌های بانوان در اوایل قرن 20ام طراحی و راهی بازار مد کردند.
این لباس‌های تنیس اغلب در کلوپ‌های کشوری و در بین اشراف مطرح بود. اما در دهه 1920 این سبک استایل در بین دانشجویان، در قرار ملاقات‌ها و در کل به عنوان یک استایل پایه مورد استفاده قرار گرفت.
حضور این سبک از لباس ورزشی در خیابان ها به برندی چون (فرد پری) کمک کرد تا در زمینه مد موفق شود.پس از آن این برند در زمینه استایل خیابانی حرفی برای گفتن دارد این برند با این که در ابتدا به عنوان برند لباس ورزشی شروع به فعالیت کرد به یک برند 100 درصد (استریت فشن) تبدیل شد

از لباس اسکی یک سره در سطح بالا جامعه تا تبدیل آن به یک کاپشن تک

اسکی در دهه 1920 به یکی از سرگرمی‌های مخصوص سطح بالای جامعه تبدیل شده بود. طبیعتاً، این ورزش تازه و شیک به لباس شیک مخصوص به خود نیز احتیاج داشت. اسکیاپارلی، هرمس و دیگر خانه‌های مد اروپایی از اسکی‌بازان درخواست کردند تا برای آن‌ها لباس‌های مخصوصی آماده کنند.
این برندها مجموعه‌هایی زیبا شامل شلوار، ژاکت و کاپشن مناسب برای پوشیدن در دامنه‌های کوهستانی طراحی کردند.
موفقیت واقعی در استفاده از لباس‌های مناسب برای فعالیت‌های که تحرک بالا دارند، پس از جنگ جهانی رخ داد. این لباس‌ها از جنس پارچه‌های کششی مصنوعی و نایلون، طراحان را قادر به طراحی لباس‌های کشباف و تاپ‌های ورزشی کرد. آن‌ها دارای راحتی و توان حرکتی بی‌سابقه‌ای بودند.
با استفاده از نایلون و تکنیک‌های طراحی که از لباس‌های نظامی نشات می‌گرفت، طراحان لباس‌ مناسب فعالیت را طراحی نمودند. این ویژگی‌ها در آن زمان، اضافه کردن جیب زیپ‌دار، لایه‌های اضافی برای گرم کردن لباس و بند داخلی و… بودند. این ویژگی‌ها امروزه همچنان در لباس اسکی دیده می‌شود و برای ما امری عادی تبدیل شده است.
استفاده از رنگ‌های روشن و شلوارهای رکابی در دهه 1980 از لباس اسکی به دنیای مد راه پیدا کردند. بسیاری از این سبک‌ها از آن زمان تا امروز وجود دارند
اما با این حال استفاده از لباس‌های یک‌سره در رنگ‌های صورتی و فیروزه‌ای روشن متوقف شده است. اما امروزه کت‌های اسکی دهه 80 به دلیل جذابیت بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند. امروزه برای باری دیگر برندهای برتر دهه 80 مانند (تیرولیا)مورد پسند عموم مردم قرار گرفتند.